Nu in DGR: Expositie Eddo Gorter

De schilderijen van Eddo Gorter zijn niet zozeer van te voren bedacht, maar ontstaan doorgaans gaandeweg vanzelf. Inspiratie haalt Eddo meestal uit de natuur, mensen in het algemeen en absurde situaties en beelden. Hij hoopt hiermee bij de toeschouwer en zichzelf een gevoel van verwondering op te roepen en hopelijk zien de mensen er ook de nodige humor (soms met een randje) van in.

Over de kunstenaar

Eddo Gorter studeerde in 1995 af aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. Naast werkzaam te zijn geweest als onder andere vormgever en illustrator van tijdschriften en bladen en als decorbouwer heeft hij tot op heden altijd autonoom werk gemaakt.

Interesse?

Voor info/prijzen stuur een e-mail naar eddo.gorter@xs4all.nl

Onlangs in DGR Expo: Nico Wandel

Voor Nico Wandel gaat het maken van zijn werk om het genot van het kijken. Bij zowel zijn modeltekeningen als zijn foto’s zie je het resultaat van een nieuwsgierig oog, van iemand die blijft kijken.

Als je voor een model staat is het eindeloos fascinerend hoe een lichaam in elkaar zit en hoe je dat zou kunnen vertalen in een paar lijnen houtskool of siberisch krijt. Je kunt verdwalen in details maar toch proberen het als dynamisch geheel te zien. Hier slaagt Nico buitengewoon goed in. Ook in zijn foto’s zie je iemand die echt onderzoekend is, deze keer door een lens.

Met verwondering voor het alledaagse ontdekt en creëert hij prachtige composities, waarin het banale wordt getransformeerd tot iets heel bijzonders. Het is waar dat hoe meer je kijkt hoe meer je ziet en dit is de charme en de schoonheid van zijn werk.

Interesse? Je kunt Nico bereiken via nicowandel@gmail.com of op Instagram #nicowandel

Tekst: Paul Glazier | Tekening en foto’s: Nico Wandel | Foto kunstenaar: Jan van de Ven

DGR Expo: Reliëfs van Cecile van der Heiden

Cecile van der Heiden (1951) giet vormen van door haar gepigmenteerde kunststof. Met als resultaat reliëfs die verrassen. Ze zijn nu te bewonderen in DGR.

Cecile ontwikkelde deze methode waarbij ze in één vloeiende beweging de vorm bepaalt. In zijn concentratie heeft deze werkwijze verwantschap met de Chinese kalligrafie.

De vormen hangen als zelfstandige constellaties aan de wand. Heftige bewegingen gecombineerd met stille vormen. Tijdens het gieten lijken ze spontaan te ontstaan. Het tegendeel is waar, de kunstenaar kiest een duidelijk kleurenpalet. De beweging wordt gestuurd en op het juiste moment tot stilstand gebracht. Binnen het palet zijn grote contrasten en is visuele afwisseling aanwezig. Vitaliteit en monumentaliteit gaan in deze werken hand in hand.

Cecile woont en werkt in Amsterdam en Napels. Ze verbleef in o.a. Mexico, New York, China/Xiamen en Barcelona. Ze studeerde aan de Rietveldacademie Amsterdam en Ateliers ’63 Haarlem.

 

Cees Bantzinger: de poëzie van het menselijk lichaam

Voor de bekende beeldend kunstenaar Cees Bantzinger (1914-1985) was tekenen als ademhalen. Zijn dochter Anne-Rose, al jaren kind aan huis in de gymzaal van De Gouden Reael, exposeert hier voor de tweede keer.

Deze keer veel naakttekeningen: de poëzie van het menselijk lichaam. In 1979 schreef Simon Carmiggelt in het boek Bantzinger tekent vrouwen: “De manier waarop Bantzinger zich met dit eeuwig en onuitputtelijk motief bezig hield en houdt, heeft erg veel bijgedragen tot zijn faam. Het is zijn beste kant”.

Werk van Bantzinger maakt deel uit van onder meer het Prentenkabinet van het Rijksmuseum. Er zijn in De Gouden Reael ook drie boeken te koop: Bantzinger tekent vrouwen, De Wereld van Cees Bantzinger en de Elsevier-uitgave Ter Herinnering Cees Bantzinger. Bijna alle tentoongestelde werken zijn te koop.

Belangstelling? Neem contact op met Ria of Guido of met Anne-Rose Bantzinger: bantzinger@xs4all.nl

De wereld van Willem van Seumeren

Willem van Seumeren (1955) is architect én kunstenaar tegelijk. Hij is oprichter van de ArchitectenCentrale en ‘tekende’ jarenlang met plezier voor een veelheid van bouwkundige ontwerpen. Tekenen doet hij nog steeds, maar anders dan voorheen. Dit is zijn verhaal.

De afgelopen vier, vijf jaar is Willem geleidelijk meer gaan schilderen en tekenen omdat hij zich naar zijn eigen zeggen steeds meer belemmerd is gaan voelen door het feit dat hij zijn ontwerpen niet meer mag toelichten, maar dat er uitsluitend op basis van het plan op papier wordt beslist. “Er is geen dialoog meer, dat stoort me vreselijk. De beoordelaars schieten erop zonder dat je de gelegenheid krijgt te reageren. Voor mij was de lol er zo helemaal af.”

Horizons

Ik ontmoet Willem in zijn benedenwoning/atelier in de Geuzenstraat. Achterin zijn tuin is hij bezig een nieuwe atelierruimte te bouwen, de opvallende vormgeving draagt de signatuur van de maker. Hij schenkt een glas wijn voor me in en leidt me door zijn woning. Overal hangt en staat werk, heel divers, maar ergens toch ook verbonden. Het zijn op het eerste oog heftige stukken, abstracte voorstellingen, soms met felgekleurde, dik opgezette verfstreken, soms in minimalistisch aquarel waar hij met inkt overheen is gegaan. Op het tweede gezicht wordt abstract minder abstract, ik zie verlaten landschappen, horizons van verwrongen staalconstructies, post-apocalyptische werelden die doen denken aan beelden uit oorlogsgebieden, uit een ver verleden of in onze eigen tijd.

dav

Enso’s

“Ik las vroeger veel science fiction,” vertelt Willem, “ik creëerde werelden die alleen in mijn hoofd bestaan, uit een verlangen naar het ongedachte. Hij schildert dystopische, mechanisch-organische landschappen, explosies en ruïnes die de fantasie prikkelen. Maar plotseling zie ik ook ruige landschappen, die volgens Willem verwijzen naar Zuid-Spanje, de locaties van de spaghettiwesterns van Sergio Leone. En enso’s, de uit de zentraditie afkomstige cirkels, die volgens Willem staan voor jezelf, de leegte die de essentie is van de wereld. “Ze geven rust, balans, aanwezigheid in het nu,” stelt hij. Dat is de andere kant van Willem, die ook mediteert, simpel kan ‘zijn’ in de stilte van het Zuid-Spaanse landschap, en dat vertaalt naar schilderijen.

Dualiteit

Zo leidt hij ons door twee werelden, de dualiteit die we ook allemaal in ons hebben: oorlog en vrede, destructie en liefde. “Er valt veel te zien en te ontdekken,” bevestigt Willem, “dat is ook wat ik wil.” Komen er ook mensen voor in zijn werk? “Zeker,” antwoordt Willem, “ik maak ook wel portretten, maar mensen zijn heel bepaald, mijn werk zoekt innerlijke vrijheid.” Eén van zijn grote ‘helden’ is de Amerikaanse kunstenaar Julian Schnabel (1951). “Hij schildert grote abstracte doeken, op het oog met snelle, rake vegen, die ineens samenkomen in zeer intense portretten. Dat raakt me enorm, dan komen de innerlijke en uiterlijke wereld samen.”

Tekst: Paul Postema

Werk van Willem van Seumeren is te koop, en zeer betaalbaar. Neem bij belangstelling contact op met Willem via 06-2552 4240 of willem@architectencentrale.nl.

Cees Bantzinger tekende altijd en overal

Voor Cees Bantzinger (1914-1985) was tekenen als ademhalen. Hij tekende altijd en overal.  In zijn atelier, op reis, in het café, in het theater. Zijn dochter Anne-Rose Mater-Bantzinger exposeerde werk van haar vader in de gym.

In De Gouden Reael hingen enkele maanden diverse werken van haar vader. Zoals portretten van de bejaarde Portugese vrouw Georgina, de Koreaanse danser Won Kyung-Cho en andere theatertekeningen, de afbraak van de Galerij op het Frederiksplein en (zelf)portrettenn.

Werk van Cees Bantzinger maakt deel uit van het Prentenkabinet van het Rijksmuseum Amsterdam, Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam en het Literatuurmuseum in Den Haag. Er zijn in de Gouden Reael ook drie boeken te koop: Bantzinger tekent vrouwen, De Wereld van Cees Bantzinger en de Elsevier-uitgave Ter Herinnering Cees Bantzinger. Er zijn nog altijd werken te koop.

Belangstelling? U kunt hierover contact opnemen met Anne-Rose: bantzinger@xs4all.nl