In De Gouden Reael exposeert tot en met begin januari 2026 de internationaal bekroonde multimediakunstenaar Henriëtte van Gasteren (Sevenum, 1964), voorheen bekend als Lilith. Het gaat niet om provocatie of om exhibitionisme, het gaat om een heel persoonlijke zoektocht. Maar vergis u niet, haar werk overstijgt alle anekdotiek. Elke foto brandt zich op je netvlies als een volstrekt autonoom kunstwerk, dat een universeel appel op de verbeelding en de menselijkheid doet.

Zelfportretten

De fotografische taferelen van Henriëtte van Gasteren doen tegelijk heel vertrouwd én heel ongemakkelijk aan. Vertrouwd, omdat de achtergrond vrijwel steeds een heel herkenbaar alledaags interieur is. Henriëtte fotografeert zichzelf in haar eigen huis, in haar ouderlijk huis, in huizen van vrienden en vreemden, in hotels. Het zou bij mij of bij u kunnen zijn. Meestal staat zij zelf centraal en creëert zij met enkele elementen een tafereel dat je aan het denken zet. Haar werk draait om de zoektocht naar identiteit en zelfexpressie, waarbij ze thema’s zoals genderrollen, vrijheid en de menselijke ervaring verkent. Door zelfportretten te combineren met verschillende kunstvormen, creëert ze een krachtige dialoog tussen gedachten en universele emoties.

Ze gebruikt haar kunst bovendien als een instrument voor maatschappelijke verandering, door taboes aan te kaarten en sociale vraagstukken bespreekbaar te maken. Met exposities op gerenommeerde internationale podia blijft HJIMvanGasteren (Henriëtte Johanna Ignatia Maria) haar stempel drukken op zowel de kunstwereld als het maatschappelijk debat. Haar werk behoort tot museumcollecties wereldwijd. In Australië werd ze uitgeroepen tot één van de beste naaktfotografen aller tijden wereldwijd en in de VS staat ze #5 in de top 11 van beroemde vrouwelijke naaktfotografen. In Nederland won ze o.a. bij AVROTROS ‘Krabbé zoekt Picasso’. Haar werk behoort tot museumcollecties wereldwijd.

In de praktijk zijn tot en met begin januari 2026 zelfportretten uit diverse series zoals ‘A house is not a home’ en ‘Bit player’ te zien. Alle getoonde werken zijn te koop. Informeer bij de balie naar de prijslijst en neem contact op voor andere uitvoeringen, afmetingen, materialen en editienummers. Mogelijkheden zijn bespreekbaar.

Overig werk: Silent Scream
De aanleiding was de verkrachting van Henriëtte’s dochter Krissi door twee medebewoners van het studentenhuis waar ze in 2017 net was komen wonen. Als moeder voelde ze haar pijn intenser dan de pijn die ze zelf jaren geleden na twee verkrachtingen had ervaren. Die gevoelens van onmacht heeft ze omgezet in kracht – met als resultaat de reizende expositie en het boek Silent Scream, waarmee ze door middel van kunst seksueel misbruik bespreekbaar wil maken. Ze heeft hiervoor 65 mensen geportretteerd en geïnterviewd. Daders, slachtoffers en deskundigen. Als het kon keerde ze voor de foto samen met de geportretteerde terug naar de plaats waar ooit het seksueel misbruik had plaatsgevonden.

Over de expositie

• Silent Scream reist sinds november 2024 door Nederland en België en was eerder te zien in o.a. het Gouvernement Maastricht, het Provinciehuis Groningen, stadhuizen, bibliotheken, politiebureaus, hogescholen en musea zoals IKOB Eupen (B) en COBRA Amstelveen.
• De tentoonstelling geeft mensen die te lang zijn genegeerd een gezicht en stem, en nodigt bezoekers uit tot reflectie en gesprek.
• Het project combineert maatschappelijke urgentie met artistieke betekenis en probeert het taboe op praten over seksueel misbruik te doorbreken.

Voor een selectie foto’s uit de serie Silent Scream ontving Henriëtte een Honorable Mention bij de Internationale 21st Julia Margaret Cameron Award for Women Photographers, Documentary & Reportage alsook een Honorable Mention bij IPA Deeper Perspective.

Donaties voor de organisatie van de reizende tentoonstelling Silent Scream zijn welkom. Bankrekeningnummer NL46RABO0147229707 t.n.v. H. van Gasteren. Bij belangstelling om de expositie te tonen of boeken te kopen, neem s.v.p. contact op via mail info@hjimvangasteren.eu of telefonisch 00 31 6 296 276 06.

Websites: https://hjimvangasteren.eu en https://silentscream.nl/

Facebook: https://www.facebook.com/hjimvangasteren

Instagram: https://www.instagram.com/hjimvangasteren en https://www.instagram.com/hjimsilentscream

Twitter: https://twitter.com/HJIMvanGasteren

LinkedIn https://www.linkedin.com/in/hjim-van-gasteren-2486a530/

e-mail: info@hjimvangasteren.eu

Karel Heidebrink (1947) studeerde af aan de Gerrit Rietveld Academie in Grafisch Vormgeven en de Opleiding Tekenleraren 1e graad. Hij werkte 20 jaar als tekenleraar aan het Sweelinck College en daarna 20 jaar als docent Toerisme aan het ROC-Centrum in Amsterdam.

Na zijn pensionering (2012) is hij gestart met schilderen. Sinds 2023 deelt hij een atelier in Broedplaats BOGOTÁ (Halfweg) en vanaf dat moment is de ontwikkeling in het schilderen op gang gekomen. Eind oktober 2023 nam hij deel aan een groepsexpositie in BOGOTÁ. Zijn wens was altijd zich in het schilderen van figuratief naar abstract te ontwikkelen. In De Gouden Reael hangt nu een mooie serie waarin die ontwikkeling goed te zien is. Zijn voorbeelden in abstract expressionisme zijn o.a. Willem de Koning en Jan Cremer.

De schilderijen zijn te koop. Stuur een berichtje naar karel.heidebrink@gmail.com o.v.v. je naam, telefoonnummer en het nummer van het schilderij. Dan neemt Karel contact met je op.

GROOT FORMAAT (80 x 100 cm) € 750,-

KLEINER FORMAAT € 350,-

Voor beeldend kunstenaar Cees Bantzinger (1914-1985) was tekenen als ademhalen. Hij tekende altijd en overal. Zijn dochter Anne-Rose Bantzinger exposeerde al twee keer werk van haar vader bij De Gouden Reael, waar ze zeer regelmatig traint.

Aangezien tijdens de huidige tentoonstelling met schilderijen van Edo Gorter de wanden van de ruimte met de oefenfietsen, het roeiapparaat en de loopbanden onbehangen bleven, hangen hier nu in overleg met Edo Gorter werken van Bantzinger. Anne-Rose koos voor zijn trefzekere naakttekeningen. Ze zijn in enkele lijnen aan het papier toevertrouwd. Er hangt ook een zelfportret van de tekenaar.

Cees Bantzinger wist meesterlijk de poëzie van het naakte vrouwenlichaam aan het papier toe te vertrouwen. In 1979 schreef Simon Carmiggelt in het boek Bantzinger tekent vrouwen: “De manier waarop Bantzinger zich met dit eeuwig en onuitputtelijk motief bezig hield en houdt, heeft erg veel bijgedragen tot zijn faam. Het is zijn beste kant”.

Bantzinger is in 1985 overleden, maar zijn tekeningen blijven altijd. Een deel van zijn nagelaten werk is opgenomen in het Prentenkabinet van het Rijksmuseum, Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam, het Literatuurmuseum, het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid, het Zeeuws Museum in Middelburg en Museum van het Boek in Den Haag. Zie: www.ceesbantzinger.nl.

Mochten bezoekers van De Gouden Reael eventueel belangstelling hebben om een tekening te kopen, dan kunnen zij informatie inwinnen bij Anne-Rose: bantzinger@xs4all of 06.28450276

De schilderijen van Eddo Gorter zijn niet zozeer van te voren bedacht, maar ontstaan doorgaans gaandeweg vanzelf. Inspiratie haalt Eddo meestal uit de natuur, mensen in het algemeen en absurde situaties en beelden. Hij hoopt hiermee bij de toeschouwer en zichzelf een gevoel van verwondering op te roepen en hopelijk zien de mensen er ook de nodige humor (soms met een randje) van in.

Over de kunstenaar

Eddo Gorter studeerde in 1995 af aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. Naast werkzaam te zijn geweest als onder andere vormgever en illustrator van tijdschriften en bladen en als decorbouwer heeft hij tot op heden altijd autonoom werk gemaakt.

Interesse?

Voor info/prijzen stuur een e-mail naar eddo.gorter@xs4all.nl

Voor Nico Wandel gaat het maken van zijn werk om het genot van het kijken. Bij zowel zijn modeltekeningen als zijn foto’s zie je het resultaat van een nieuwsgierig oog, van iemand die blijft kijken.

Als je voor een model staat is het eindeloos fascinerend hoe een lichaam in elkaar zit en hoe je dat zou kunnen vertalen in een paar lijnen houtskool of siberisch krijt. Je kunt verdwalen in details maar toch proberen het als dynamisch geheel te zien. Hier slaagt Nico buitengewoon goed in. Ook in zijn foto’s zie je iemand die echt onderzoekend is, deze keer door een lens.

Met verwondering voor het alledaagse ontdekt en creëert hij prachtige composities, waarin het banale wordt getransformeerd tot iets heel bijzonders. Het is waar dat hoe meer je kijkt hoe meer je ziet en dit is de charme en de schoonheid van zijn werk.

Interesse? Je kunt Nico bereiken via nicowandel@gmail.com of op Instagram #nicowandel

Tekst: Paul Glazier | Tekening en foto’s: Nico Wandel | Foto kunstenaar: Jan van de Ven

Cecile van der Heiden (1951) giet vormen van door haar gepigmenteerde kunststof. Met als resultaat reliëfs die verrassen. Ze zijn nu te bewonderen in DGR.

Cecile ontwikkelde deze methode waarbij ze in één vloeiende beweging de vorm bepaalt. In zijn concentratie heeft deze werkwijze verwantschap met de Chinese kalligrafie.

De vormen hangen als zelfstandige constellaties aan de wand. Heftige bewegingen gecombineerd met stille vormen. Tijdens het gieten lijken ze spontaan te ontstaan. Het tegendeel is waar, de kunstenaar kiest een duidelijk kleurenpalet. De beweging wordt gestuurd en op het juiste moment tot stilstand gebracht. Binnen het palet zijn grote contrasten en is visuele afwisseling aanwezig. Vitaliteit en monumentaliteit gaan in deze werken hand in hand.

Cecile woont en werkt in Amsterdam en Napels. Ze verbleef in o.a. Mexico, New York, China/Xiamen en Barcelona. Ze studeerde aan de Rietveldacademie Amsterdam en Ateliers ’63 Haarlem.

 

Voor de bekende beeldend kunstenaar Cees Bantzinger (1914-1985) was tekenen als ademhalen. Zijn dochter Anne-Rose, al jaren kind aan huis in de gymzaal van De Gouden Reael, exposeert hier voor de tweede keer.

Deze keer veel naakttekeningen: de poëzie van het menselijk lichaam. In 1979 schreef Simon Carmiggelt in het boek Bantzinger tekent vrouwen: “De manier waarop Bantzinger zich met dit eeuwig en onuitputtelijk motief bezig hield en houdt, heeft erg veel bijgedragen tot zijn faam. Het is zijn beste kant”.

Werk van Bantzinger maakt deel uit van onder meer het Prentenkabinet van het Rijksmuseum. Er zijn in De Gouden Reael ook drie boeken te koop: Bantzinger tekent vrouwen, De Wereld van Cees Bantzinger en de Elsevier-uitgave Ter Herinnering Cees Bantzinger. Bijna alle tentoongestelde werken zijn te koop.

Belangstelling? Neem contact op met Ria of Guido of met Anne-Rose Bantzinger: bantzinger@xs4all.nl

Willem van Seumeren (1955) is architect én kunstenaar tegelijk. Hij is oprichter van de ArchitectenCentrale en ‘tekende’ jarenlang met plezier voor een veelheid van bouwkundige ontwerpen. Tekenen doet hij nog steeds, maar anders dan voorheen. Dit is zijn verhaal.

De afgelopen vier, vijf jaar is Willem geleidelijk meer gaan schilderen en tekenen omdat hij zich naar zijn eigen zeggen steeds meer belemmerd is gaan voelen door het feit dat hij zijn ontwerpen niet meer mag toelichten, maar dat er uitsluitend op basis van het plan op papier wordt beslist. “Er is geen dialoog meer, dat stoort me vreselijk. De beoordelaars schieten erop zonder dat je de gelegenheid krijgt te reageren. Voor mij was de lol er zo helemaal af.”

Horizons

Ik ontmoet Willem in zijn benedenwoning/atelier in de Geuzenstraat. Achterin zijn tuin is hij bezig een nieuwe atelierruimte te bouwen, de opvallende vormgeving draagt de signatuur van de maker. Hij schenkt een glas wijn voor me in en leidt me door zijn woning. Overal hangt en staat werk, heel divers, maar ergens toch ook verbonden. Het zijn op het eerste oog heftige stukken, abstracte voorstellingen, soms met felgekleurde, dik opgezette verfstreken, soms in minimalistisch aquarel waar hij met inkt overheen is gegaan. Op het tweede gezicht wordt abstract minder abstract, ik zie verlaten landschappen, horizons van verwrongen staalconstructies, post-apocalyptische werelden die doen denken aan beelden uit oorlogsgebieden, uit een ver verleden of in onze eigen tijd.

Enso’s

“Ik las vroeger veel science fiction,” vertelt Willem, “ik creëerde werelden die alleen in mijn hoofd bestaan, uit een verlangen naar het ongedachte. Hij schildert dystopische, mechanisch-organische landschappen, explosies en ruïnes die de fantasie prikkelen. Maar plotseling zie ik ook ruige landschappen, die volgens Willem verwijzen naar Zuid-Spanje, de locaties van de spaghettiwesterns van Sergio Leone. En enso’s, de uit de zentraditie afkomstige cirkels, die volgens Willem staan voor jezelf, de leegte die de essentie is van de wereld. “Ze geven rust, balans, aanwezigheid in het nu,” stelt hij. Dat is de andere kant van Willem, die ook mediteert, simpel kan ‘zijn’ in de stilte van het Zuid-Spaanse landschap, en dat vertaalt naar schilderijen.

Dualiteit

Zo leidt hij ons door twee werelden, de dualiteit die we ook allemaal in ons hebben: oorlog en vrede, destructie en liefde. “Er valt veel te zien en te ontdekken,” bevestigt Willem, “dat is ook wat ik wil.” Komen er ook mensen voor in zijn werk? “Zeker,” antwoordt Willem, “ik maak ook wel portretten, maar mensen zijn heel bepaald, mijn werk zoekt innerlijke vrijheid.” Eén van zijn grote ‘helden’ is de Amerikaanse kunstenaar Julian Schnabel (1951). “Hij schildert grote abstracte doeken, op het oog met snelle, rake vegen, die ineens samenkomen in zeer intense portretten. Dat raakt me enorm, dan komen de innerlijke en uiterlijke wereld samen.”

Tekst: Paul Postema

Werk van Willem van Seumeren is te koop, en zeer betaalbaar. Neem bij belangstelling contact op met Willem via 06-2552 4240 of willem@architectencentrale.nl.

Voor Cees Bantzinger (1914-1985) was tekenen als ademhalen. Hij tekende altijd en overal.  In zijn atelier, op reis, in het café, in het theater. Zijn dochter Anne-Rose Mater-Bantzinger exposeerde werk van haar vader in de gym.

In De Gouden Reael hingen enkele maanden diverse werken van haar vader. Zoals portretten van de bejaarde Portugese vrouw Georgina, de Koreaanse danser Won Kyung-Cho en andere theatertekeningen, de afbraak van de Galerij op het Frederiksplein en (zelf)portrettenn.

Werk van Cees Bantzinger maakt deel uit van het Prentenkabinet van het Rijksmuseum Amsterdam, Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam en het Literatuurmuseum in Den Haag. Er zijn in de Gouden Reael ook drie boeken te koop: Bantzinger tekent vrouwen, De Wereld van Cees Bantzinger en de Elsevier-uitgave Ter Herinnering Cees Bantzinger. Er zijn nog altijd werken te koop.

Belangstelling? U kunt hierover contact opnemen met Anne-Rose: bantzinger@xs4all.nl