De wereld van Willem van Seumeren

Willem van Seumeren (1955) is architect én kunstenaar tegelijk. Hij is oprichter van de ArchitectenCentrale en ‘tekende’ jarenlang met plezier voor een veelheid van bouwkundige ontwerpen. Tekenen doet hij nog steeds, maar anders dan voorheen. Dit is zijn verhaal.

De afgelopen vier, vijf jaar is Willem geleidelijk meer gaan schilderen en tekenen omdat hij zich naar zijn eigen zeggen steeds meer belemmerd is gaan voelen door het feit dat hij zijn ontwerpen niet meer mag toelichten, maar dat er uitsluitend op basis van het plan op papier wordt beslist. “Er is geen dialoog meer, dat stoort me vreselijk. De beoordelaars schieten erop zonder dat je de gelegenheid krijgt te reageren. Voor mij was de lol er zo helemaal af.”

Horizons

Ik ontmoet Willem in zijn benedenwoning/atelier in de Geuzenstraat. Achterin zijn tuin is hij bezig een nieuwe atelierruimte te bouwen, de opvallende vormgeving draagt de signatuur van de maker. Hij schenkt een glas wijn voor me in en leidt me door zijn woning. Overal hangt en staat werk, heel divers, maar ergens toch ook verbonden. Het zijn op het eerste oog heftige stukken, abstracte voorstellingen, soms met felgekleurde, dik opgezette verfstreken, soms in minimalistisch aquarel waar hij met inkt overheen is gegaan. Op het tweede gezicht wordt abstract minder abstract, ik zie verlaten landschappen, horizons van verwrongen staalconstructies, post-apocalyptische werelden die doen denken aan beelden uit oorlogsgebieden, uit een ver verleden of in onze eigen tijd.

Enso’s

“Ik las vroeger veel science fiction,” vertelt Willem, “ik creëerde werelden die alleen in mijn hoofd bestaan, uit een verlangen naar het ongedachte. Hij schildert dystopische, mechanisch-organische landschappen, explosies en ruïnes die de fantasie prikkelen. Maar plotseling zie ik ook ruige landschappen, die volgens Willem verwijzen naar Zuid-Spanje, de locaties van de spaghettiwesterns van Sergio Leone. En enso’s, de uit de zentraditie afkomstige cirkels, die volgens Willem staan voor jezelf, de leegte die de essentie is van de wereld. “Ze geven rust, balans, aanwezigheid in het nu,” stelt hij. Dat is de andere kant van Willem, die ook mediteert, simpel kan ‘zijn’ in de stilte van het Zuid-Spaanse landschap, en dat vertaalt naar schilderijen.

Dualiteit

Zo leidt hij ons door twee werelden, de dualiteit die we ook allemaal in ons hebben: oorlog en vrede, destructie en liefde. “Er valt veel te zien en te ontdekken,” bevestigt Willem, “dat is ook wat ik wil.” Komen er ook mensen voor in zijn werk? “Zeker,” antwoordt Willem, “ik maak ook wel portretten, maar mensen zijn heel bepaald, mijn werk zoekt innerlijke vrijheid.” Eén van zijn grote ‘helden’ is de Amerikaanse kunstenaar Julian Schnabel (1951). “Hij schildert grote abstracte doeken, op het oog met snelle, rake vegen, die ineens samenkomen in zeer intense portretten. Dat raakt me enorm, dan komen de innerlijke en uiterlijke wereld samen.”

Tekst: Paul Postema

Werk van Willem van Seumeren is te koop, en zeer betaalbaar. Neem bij belangstelling contact op met Willem via 06-2552 4240 of willem@architectencentrale.nl.